Assalamualaikum...
Ini cerita dah dekat nak basi..tapi saje notis kat sini sebagai memori tuk diri sendiri...
Minggu ini bermula cabaran baru buat saya....
yeah... me take it.. dari sudut yang positif.. as my new challenge ...
Memula agak tak dapat nak bawak....
u know why?
Abandon works.. yang tetiba perlu diselesaikan dalam masa yang sama... !
dalam kepala otak tak tau mana 1 nak didahulukan sebab semua nak keluar dalam masa yang sama...
menambahkan kecelaruan....sehingga tgh hari saya belum buat any session for pump?!
Itu tak pe... sebelum ni pon penah jadik camtu... tapi yang buat rasa sebak...ermmm ( Sebelum ni nak jadik kuat !... no touching2... ) Tanam dalam diri...saya mesti KUAT !.. saya mesti BOLEH buat! tapi semangat itu goyah seketika, tatkala saya sedar... sehingga tgh hari saya belum rasa ada Stimulasi itu... hah...??? Why..???
Jam dah menunjukkan 1 tgh hari..WAKTU MAKAN....kawan-kawan ajak makan.. tapi saya takde mood...
Saya terus capai Bag Azimat (bag pump) terus gi bilik nursery .... air mata dah bergenang... (dalam hati.. air mata...jangan tumpah.... tolonglah jangan tumpah...)
saya duduk atas sofa.. ambil nafas panjang....hmm... setitik air jernih tumpah juga ke pipi....
Pastu cepat-cepat act like normal again..takut ada yang terperasan....
pump 1st session pon bermula....
Bila tengok botol yang sudah separuh disisi air susu... tetiba nak nanges lagi...
(arghhh naper ni?!)
Saya tengok bila susu dah separuh botol... terlalu cair.... Owh tidak... apakah tandanya???!
Saya pejam mata... berkata-kata dalam hati lagi.. Wahai hati...kuatlah engkau..cekallah engkau... memang aku agak sibuk 2 3 hari ini.. tapi jangan kau Stresskan emosi aku sehingga mengganggu proses dan zat air susuku...Ya Allah SWT... aku mohon... Permudahkan lah urusan harian ku...agar tidak mengganggu penyusuan bayi terhadap susu ku...
kalau bab susu ibu ni... memang boleh buat orang meraung......huh....
Lepas sessi mngepam... tetiba lapar... nasik putih..lauk ikan bawal..ulam-ulam..kuah sambal kicap...plus..sambal belacan.....sambil makan mengadap PC...
Tetiba rasa nk tengok youtube...maharajalawak Mega.. nak tengok OSBON... kot la saya kembali ceria...
Ternyata OSBON memang tidak menghapakan... sambil makan.. tergelak-gelak saya sensorang dalam bilik.....
walaupun lawak adalah lawak yang ala..ala... itu.. tapi saje je saya gelak kuat-kuat..nak lepaskan sesuatu....
yerpp..memang menjadi....(lantak la bebudak dept. depan tu nk cakp pe..kah kah kah...)
Alhamdulillah..petang itu saya kembali ceria.... Mood bungkam..terbang bersama gelak besar saya tadi.... tapi dokumen-dokumen itu masih tinggi...tak surut pon walaupun saya gelak kuat-kuat...hahhahahha.....
So back to reality... sambung keje....
dadaa...
No comments:
Post a Comment